Facebook Posts
Wynagrodzenie pracowników edukacji. Spór o ich wzrost.Dominująca część pracowników edukacji to sektor publiczny. Pracownicy ci systematycznie ponawiają postulaty wzrostu wynagrodzeń i utrwalenia ich na godziwym poziomie za pomocą formuły waloryzacyjnej. Państwo z racji 'rozmiaru' sektora (liczba zatrudnionych) i niekończących się sporów o zasady wynagradzania i zatrudniania nauczycieli nie chce się zgodzić na na taką formułę.
Warto chyba jednak nad jakąś (niechby i skromną) formułą waloryzacyjną popracować. Cel minimum, to obrona przed radykalnym spadkiem wynagrodzenia nauczycieli względem średniej w gospodarce.
Rada Polityki Pieniężnej obniżyła stopę referencyjną do 4,5%.Analitycy byli podzieleni mniej więcej 50/50 ws ewentualnej obniżki stóp w październiku. W pewnym uproszczeniu, połowa obstawiała obniżkę teraz, a druga połowa w późniejszym terminie (w tym listopad). Obniżki stóp NBP w pogoni za spadającą inflacją wskazują, że znaczna część NBP stosuje podejście dostosowawcze do zmian inflacji, co zresztą przyznano w komunikacie.
Przy takim podejściu i analizie historycznych realnych stóp, ponowne cięcie o 0,25 pb przed końcem roku jest wielce prawdopodobne, co nie oznacza, że uzasadnione. Nieco bym zwolnił tempo obniżek, do czasu przekonania się, czy obserwowane trendy są trwałe. RPP powinna pamiętać, że może zasugerować/zapowiedzieć kolejne obniżki, ale przy zajściu pewnych warunków.
Minister Domański postawił na pewien scenariusz makroekonomiczny. To pachnie hazardem."W tej chwili (wydatki na świadczenia socjalne - PAP) są jednymi z najwyższych w Unii Europejskiej w relacji do PKB. ........, chcemy utrzymać wysoką dynamikę wzrostu gospodarczego. Nie dopuścić do zatrzymania tego silnika wzrostu i w ten sposób wyrastać z długu" - wskazał Domański. (cyta z Bankier.pl)
Mówiąc "tego silnika wzrostu" minister miał na myśli oparcie wzrostu PKB na popycie. A może nie tyle postawił na popyt, co ma ograniczony wpływ na wzrost inwestycji w relacji do PKB oraz nie ma odwagi przyciąć socjalne wydatki, by zredukować deficyt finansów publicznych. Zachowuje więc bierność.
Model wzrostu napędzanego popytem jest ryzykowny. Owszem, PKB godziwie rośnie, ale deficyt finansów i zadłużenie są (lub w średnim terminie będą) na niebezpiecznych poziomach.
Model wzrostu opartego na popycie konsumpcyjnym zdaje się mieć spore grono admiratorów w Polsce. Moim zdaniem zaś, nasze doświadczenia z ostatnich kilku lat raczej sugerują zachowanie dystansu wobec tej teorii.
Dzienne archiwum: 4 lutego 2009
Nie tak łatwo przeobrazić się z koalicji obiecującej sukces, w koalicję mobilizującą do podjęcia wyrzeczeń.
Czytaj dalej
Zaszufladkowano do kategorii Opinie
Dodaj komentarz