Facebook Posts
Liczba mieszkań w Polsce w latach 1989-2023.Ten wykres tylko pozornie jest nudny. Rok 1989 kończyliśmy z liczbą mieszkań sięgającą niemal 11 mln. Po upływie ponad trzech dekad, w zasobie mieszkaniowym mamy 15,8 mln mieszkań.
W naszym sporze o politykę mieszkaniową po PRL-u powinniśmy o tym pamiętać. Wzrost liczby mieszkań w okresie 1989-2023 nie załatwił wszystkich społecznych bolączek i potrzeb, ale potwierdza, że mieliśmy do czynienia z ogromną zmianą. Tym bardziej, że w tym okresie liczba ludności uległa niewielkiemu zmniejszeniu.
Udział sektora publicznego w gospodarce.Od razu podam, że podane przez OECD miary udziału sektora publicznego (SP) w gospodarce (w komentarzu załączam raport) są pewnym uproszczeniem. Bo inaczej się nie da. Dokładniejszy pomiar wymagałby szczegółowych informacji na różnym poziomie agregacji dla sektora publicznego. OECD korzysta z danych relatywnie łatwo dostępnych, co nie zmienia faktu, że raport jest ciekawy.
Na tle innych krajów (OECD) i załączonych statystyk możemy uznać, że udział SP jest w Polsce przeciętny. Warto jednak zwrócić uwagę, że jest wśród analizowanych krajów niemałe zróżnicowanie. Na tle Europy Zachodniej czy UE udział SP w Polsce jest już jednak relatywnie większy i warto się zastanowić, czy aby nie warto było o 1/4 czy 1/3 zmniejszyć udział państwa w gospodarce. Temat do dyskusji. 8 lat rządów poprzedniej koalicji dobitnie pokazało jak politycy (niestety przy aprobacie części obywateli) potrafią traktować SP.
Praca w niepełnym wymiarze wciąż rzadkością wśród Polaków. Tymczasem w Zachodniej Europie...Już pierwszy rzut oka na załączoną ilustrację tłumaczy co jest tego powodem. Praca w niepełnym wymiarze najpopularniejsza jest w społeczeństwach bogatych i z dobrze rozwiniętym wsparciem socjalnym. To też pewnie kwestia dojrzałości po stronie pracodawców i pracowników. Pierwsi muszą wyjść poza schemat zatrudniania tylko na pełny etat, a drudzy - że warto czasami mniej zarobić, by mieć więcej czasu na inną aktywność lub dla rodziny.
Biorąc pod uwagę relacje finansów publicznych do PKB i poziom zatrudnienia, zdawałoby się, że powinniśmy być już nieco bardziej na prawo na załączonym wykresie. To że tak nie jest, to tylko i wyłącznie nasza wina.
Marek Żeliński: opinie i refleksje do bieżących wydarzeń ekonomicznych i społecznych. Wcześniej prowadziłem bloga: OPINIEEKONOMICZNE.BLOX.PL
